"Siódma pieczęć" w reżyserii Ingmara Bergmana jest filmem, który za pomocą metaforycznych obrazów i historycznego tła ukazuje podstawowe egzystencjalne zagadnienia człowieka. Z dystansem do przedstawianej epoki otrzymujemy pełen obraz kontrastów średniowiecza, swoistą walkę postu z karnawałem. Głównym tematem "Siódmej pieczęci" jest życie i śmierć, przedstawione w formie gry w szachów. Bohater zmaga się z własnymi wątpliwościami odnośnie wieczności i Boga. Reżyser kwestionuje znany dotychczas archetyp rycerza-dewoty i udowadnia, że trudno jest wierzyć we Wszechmogące dobro wobec wszechobecnego cierpienia przyjmującego formę absurdalnego koszmaru. Wydaje się, że jedynym co zostaje to cieszenie się życiem codziennym, tą witalność reprezentuje małżeństwo aktorów do złudzenia przypominających Józefa i Maryję, którzy wraz z swoim dzieckiem przynoszą nową nadzieję do ogarniętego zarazą świata. Film nie dostarcza nam żadnych odpowiedzi, lecz skłania do refleksji nad przemijaniem, sensem życia i religijnością.